(j)oderwanie się)

См. также в других словарях:

• oderwanie — n I 1. rzecz. od oderwać. 2. «brak związku, łączności z kimś, z czymś» Oderwanie od mas. ◊ Badać, rozpatrywać coś, mówić o czymś itp. w oderwaniu (od czegoś) «badać, rozpatrywać coś, mówić o czymś itp. w izolacji, bez powiązania z czymś,… …   Słownik języka polskiego

• skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… …   Słownik języka polskiego

• odskok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddalenie się, odsunięcie się skądś, od kogoś skokiem, gwałtowym ruchem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odskok od drzwi. Wykonać odskok. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• secesja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odłączenie się części społeczności z jednolitej dotychczas organizacji lub grupy, najczęściej z powodów politycznych, filozoficznych,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wieża — książk. Wieża z kości słoniowej «izolacja od życia, oderwanie się od spraw codziennych, powszednich»: (...) artysta nie powinien zamykać się w „wieży z kości słoniowej” (...). Twór 11/1968. Słuchając referatów i dotychczasowych głosów w dyskusji …   Słownik frazeologiczny

• ewangelicki — ewangelickiccy «odnoszący się do wyznań, które pod wpływem ruchu reformacyjnego (zapoczątkowanego przez Lutra i Kalwina) powstały przez oderwanie się od kościoła rzymskiego i opierały się na Biblii jako jedynym źródle wiary; dotyczący… …   Słownik języka polskiego

• start — m IV, D. u, Ms. startrcie; lm M. y 1. «rozpoczęcie biegu, wyścigu itp.; miejsce, w którym zawodnik rozpoczyna bieg, wyścigi itp.; wzięcie udziału w jakichś zawodach, konkurencjach sportowych» Starty halowe, pucharowe. Start lekkoatletów. Start do …   Słownik języka polskiego

• eskapizm — m IV, D. u, Ms. eskapizmzmie, blm «oderwanie się od rzeczywistości, np. od tematyki życia codziennego, unikanie problemów nurtujących społeczeństwo (określenie używane w krytyce filmowej i literackiej)» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• wybicie — n I 1. rzecz. od wybić. 2. sport. «w skoku: oderwanie się od ziemi, belki, trampoliny; wyskok» …   Słownik języka polskiego

• azyl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm. D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bezpieczne miejsce, schronienie w miejscach kultu religijnego, zapewniające dawniej ściganym zbrodniarzom, osobom wyjętym spod… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• schizma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. schizmazmie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozłam w danym Kościele, organizacyjne oderwanie się grupy religijnej od dotychczasowej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień